Για ένα βιώσιμο Τουρισμό στη
μετά Covid εποχή της κλιματικής κρίσης
Η κατάσταση μετά την κρίση Covid και οι προοπτικές ανταγωνιστικότητας του κλάδου με βάση και τις αλλαγές στο καταναλωτικό μοντέλο που δημιούργησε
H μετά covid εποχή φαίνεται να κάνει πιο επιτακτική την ανάγκη για ένα μοντέλο τουρισμού με χαρακτηριστικά ασφάλειας και βιωσιμότητας. Ένα μοντέλο που θα υποστηρίζει τα τουριστικά οικοσυστήματα που έχουν αειφόρα χαρακτηριστικά, θα προωθεί την εικόνα της χώρας μας σαν τέτοιο προορισμό, θα βοηθά τις μικρές επιχειρήσεις να αποκτήσουν πρόσβαση σε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, ώστε να βελτιώσουν το «πράσινο» προφίλ τους και τον τουριστικό τομέα στο σύνολο του να είναι προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει μελλοντικές κρίσεις.
Η πανδημία έδωσε το έναυσμα για τον μετασχηματισμό του τουρισμού, από το μοντέλο του μη ανθεκτικού και μη βιώσιμου μαζικού υπερ-τουρισμού σε ένα άλλο μοντέλο με κοινωνική και περιβαλλοντική βιωσιμότητα. Ανέδειξε- επέτεινε την αλλαγή στις προτιμήσεις των ταξιδιωτών, καθώς πολλοί από αυτούς έχουν στραφεί πλέον στις εναλλακτικές μορφές τουρισμού που βρίσκονται κοντά στη φύση, τον αγροτουρισμό και τον τουρισμό της υπαίθρου, κ.α επιδεικνύοντας μια όλο κι αυξανόμενη περιβαλλοντική ευαισθησία κι ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για βιώσιμα ταξίδια. Οι σχετικές έρευνες είναι σαφείς : Ένας στους τρεις Γερμανούς, Ισπανούς, Ιταλούς, Ελβετούς, Βρετανούς και Πολωνούς είναι διατεθειμένος να πληρώσει περισσότερα για τη διαμονή του και τη μεταφορά του, προκειμένου να εξασφαλίσει πως θα είναι μειωμένο το αποτύπωμα άνθρακα του ταξιδιού του. Σημαντικό ποσοστό τουριστών επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν πιο φιλικούς προς το περιβάλλον τρόπους μεταφοράς, όπως περπάτημα, ποδηλασία ή δημόσιες συγκοινωνίες με ταξί ή ενοικίαση αυτοκινήτων, ώστε να αποκτήσουν μια πιο αυθεντική εμπειρία του προορισμού ερχόμενοι σε επαφή με την τοπική κοινότητα και το φυσικό κι ανθρωπογενές περιβάλλον κάθε περιοχής.
Ζητούμενο είναι πλέον η άμεση απεξάρτηση από το παρωχημένο και ελάχιστα πλέον αποδοτικό για την Ελληνική Οικονομία Μοντέλο του Μαζικού Τουρισμού – χαμηλού κόστους και ολοκληρωτικά ελεγχόμενο από Διεθνείς Διοργανωτές. Αντ΄ αυτού, η ενίσχυση του Οικογενειακού και Κοινωνικοποιημένου Τουρισμού από επιχειρηματίες εγκατεστημένους στους τόπους και τους τουριστικούς προορισμούς, με ιδιαίτερη έμφαση στην εξατομίκευση – εξειδίκευση των προσφερόμενων υπηρεσιών.
Περιβαλλοντικά Βιώσιμος Τουρισμός
Την ίδια στιγμή αποκτά ένταση το αίτημα σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών για τη στήριξη μοντέλων βιώσιμου τουρισμού με στόχο τη μείωση του κλιματικού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος του τομέα. Ο παγκόσμιος τουρισμός θεωρείται υπεύθυνος για το 8% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, κυρίως λόγω των αεροπορικών μετακινήσεων και όχι μόνον. Ο περιορισμός των ταξιδιών στο εξωτερικό μετά την πανδημία Covid-19 ανέδειξε επίσης τη μεγάλη ευθραυστότητα του σημερινού μοντέλου και έδωσε ώθηση στους επαγγελματίες του τουρισμού να επικεντρώσουν εκ νέου τη δραστηριότητά τους στον εσωτερικό τουρισμό.
Απαιτείται αλλαγή σχεδιασμού στον τομέα για την ανάσχεση υπερθέρμανσης /πλανήτη –αντιμετώπιση προβλημάτων από την κλιματική αλλαγή. Ειδικότερα σημαντική η εξοικονόμηση ενέργειας στις τουριστικές επιχειρήσεις αλλά και η ίδια παραγωγή με ΑΠΕ.
Σημαντικό είναι επίσης διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη του τουρισμού και των σχετικών απαιτούμενων υποδομών δεν θα απειλήσει περισσότερο τα φυσικά τοπία, την ποιότητα του παράκτιου περιβάλλοντος και τη βιοποικιλότητα και τις χρήσεις παραγωγικής γης.
Αναδεικνύεται δηλαδή και πάλι ως προτεραιότητα σχεδιασμού η αρχή της φέρουσας ικανότητας του τουρισμού σε κάθε περιοχή.[1] Η εφαρμογή της αρχής αξίζει να βασιστεί σε καταγραφή, έρευνα, εφαρμογή καλών πρακτικών, προτάσεις πολιτικής στρατηγικής, αλλά και ενημέρωση – ευαισθητοποίηση, εκπαίδευση του ανθρώπινου δυναμικού και των επισκεπτών. Αλλά και σε πρωτοβουλίες κυκλικής οικονομίας και προστασίας του υδάτινου περιβάλλοντος από την πλαστική ρύπανση.
Στην έννοια της βιωσιμότητας θεωρούμε επίσης σημαντική την προστασία της πολιτιστικής κληρονομιάς και της παράδοσης των περιοχών. Αλλά και την μακροπρόθεσμη κοινωνική και οικονομική ωφέλεια και σταθερότητα για όλους τους εμπλεκόμενους στον τομέα, τους κατοίκους και τους επισκέπτες.
Ταξιδεύομε λιγότερο, αλλά ταξιδεύουμε καλύτερα, ένα καλό σύνθημα. Τα λιγότερα και καλύτερα ταξίδια είναι απαραίτητα για τη διατήρηση του πλανήτη, αλλά εν τέλει και για την προοπτική ανθεκτικότητας του τουριστικού κλάδου και των προορισμών που αγαπάμε.
Οι προοπτικές για αληθινή βιωσιμότητα του κλάδου, με την οικονομική –κοινωνική και περιβαλλοντική της διάσταση, το πρόβλημα του υπερτουρισμού
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ Θέλουμε μια οικονομία που να μην εξαρτάται αποκλειστικά από τον τουρισμό. Η τουριστική-ξενοδοχειακή ανάπτυξη πρέπει να είναι ήπια, εναρμονισμένη με την ελληνική φύση και τις οικολογικές αντοχές κάθε περιοχής.
Προτείνουμε μια σειρά αλλαγών για τη βιώσιμη τουριστική ανάπτυξη:
- Προσδιορισμός σε κάθε περιοχή της οικολογικής αντοχής ή της φέρουσας ικανότητας. Αυτή καθορίζεται από τις αντοχές του υπάρχοντος φυσικού και ανθρωπογενούς οικοσυστήματος, τους διαθέσιμους φυσικούς πόρους, τα συστήματα διαχείρισης, τους ανθρώπινους πόρους και τις υποδομές αντιμετώπισης προβλημάτων που ανακύπτουν εκ των υστέρων όπως πχ η διαχείριση αποβλήτων. Σαφή ρόλο παίζουν επίσης η υπάρχουσα παραγωγική κατάσταση, η σχέση δομημένου-αδόμητου χώρου και τα υπάρχοντα σχέδια πολεοδομικά-χωροταξικά,
- Έμφαση του τουριστικού προτύπου σε μορφές που συμβάλλουν στη γενικότερη βιωσιμότητα μιας περιοχής, που είναι συμβατές με την κλίμακα της περιοχής και δεν ανατρέπουν μια βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων και την πολύπλευρη ανάπτυξη του ανθρώπινου και κοινωνικού κεφαλαίου (π.χ. αγροτουρισμός και οικοτουρισμός),
- Σύνδεση του τουρισμού με τις υπόλοιπες οικονομικές δραστηριότητες κάθε περιοχής, ώστε να συμβάλει στην ενίσχυση της ζήτησης για τοπικά προϊόντα,
- Ενσωμάτωση των αρχών της αειφορίας στη στρατηγική και τις πρακτικές ανάπτυξης του τουριστικού τομέα σε όλες τις μορφές του, τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό και τοπικό επίπεδο, καθώς και για την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος ως πολύτιμου και κατά συνέπεια διατηρήσιμου τουριστικού πόρου,
- Διαφάνεια και συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στη λήψη αποφάσεων που αφορούν μεγάλου μεγέθους τουριστικές εγκαταστάσεις. Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για την ίδρυση ή επέκταση μεγάλων τουριστικών εγκαταστάσεων, πρέπει να περιλαμβάνουν και την προοπτική της μη ίδρυσης ή επέκτασης, εφόσον οι επιδράσεις μπορεί να είναι σημαντικές λόγω μεγέθους ή περιορισμών ή ανταγωνιστικής χρήσης των φυσικών πόρων σε μια περιοχή,
- Προγράμματα τουριστικής κατοικίας και στέγασης στις τουριστικές περιοχές που να φροντίσουν για την αξιοποίηση του κτιριακού αποθέματος αλλά και την αναβίωση εγκαταλελειμμένων παραδοσιακών οικισμών, σε συνδυασμό με την υπόλοιπη οικονομία, και
- Ιδιαίτερη φροντίδα για το δομημένο περιβάλλον ιστορικού χαρακτήρα με στόχο την προστασία γνώριμων αισθητικών, λειτουργικών και τεχνολογικών χαρακτηριστικών του παρελθόντος, την αξιολόγηση ταυτότητας των πολιτών και την γνωριμία της ιστορίας.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ προτείνουμε επίσης μια σειρά μέτρων πολιτικής οικονομικών κινήτρων στον τουριστικό τομέα:
- Διάθεση επιχορηγήσεων σε επενδύσεις μόνο σε μη κορεσμένες περιοχές, καθώς και εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων με φιλικές προς το περιβάλλον τεχνικές και μεθόδους
- Στήριξη με χρηματοδότηση μικρών και μεσαίων τουριστικών επιχειρήσεων για την προαγωγή της εντοπιότητας των επενδύσεων και την προώθηση ήπιων μορφών τουρισμού,
- Προώθηση και προβολή ήπιων μορφών τουρισμού (ορεινού, οικολογικού, πολιτιστικού, αγροτικού) σε ορεινές διαδρομές, μονοπάτια και καταφύγια, αποκατάσταση και ανάδειξη παραδοσιακών οικισμών και διατηρητέων κτιρίων, έργα ανάδειξης κάστρων, προβολή πολιτιστικής κληρονομιάς και φυσικών τοπίων, δυνατότητα τοπικής εκπαίδευσης για οδηγούς βουνού,
- Ευαισθητοποίηση του κοινού και του προσωπικού και στελεχών του τουριστικού τομέα, ενημέρωση και επιμόρφωση σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος και ήπιων μορφών τουρισμού,
- Ειδικά επεξεργασμένα σχέδια και τήρηση κανόνων για τις μορφές τουρισμού και γενικά δραστηριοτήτων που δεν ξεπερνούν τις οικολογικές αντοχές τους και είναι συμβατές με τα μέτρα προστασίας για τις περιοχές αυξημένης οικολογικής προστασίας, υγροβιότοπους, θαλάσσια πάρκα, εθνικούς δρυμούς, παραποτάμιες περιοχές, περιοχές NATURA.
Βασικό στοιχείο για την επίτευξη όλων των παραπάνω και την προώθηση του βιώσιμου τουρισμού ο συντονισμός δράσεων κυβερνητικών φορέων, τοπικής αυτοδιοίκησης, της επιχειρηματικής και παραγωγικής κοινότητας και των μη κυβερνητικών οργανώσεων, ιδιαίτερα μέσα από τους Φορείς Διαχείρισης Τουριστικών Προορισμών.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ είμαστε αντίθετοι:
- Σε ένα ισοπεδωτικό τουριστικό πρότυπο που βασίζεται σε μεγάλα, γιγαντιαία σχέδια (πχ. γκολφ, τεράστια συγκροτήματα κ.ά.), που συχνά στηρίζονται σε μεγάλες επιδοτήσεις από τον αναπτυξιακό νόμο, υπονομεύουν φυσικούς πόρους, προϋποθέτουν τον αποχαρακτηρισμό εκτάσεων και δεν συνδέονται με την τοπική βιώσιμη παραγωγή και ανάπτυξη,
- Σε σχέδια οικοπεδοποίησης των δασών και των δασικών εκτάσεων, των βραχονησίδων, του αιγιαλού και της παραλίας, και
- Σε κάθε προσπάθεια προσαρμογής των ειδικών χωροταξικών σχεδίων και του θεσμικού πλαισίου για τον τουρισμό και την παράκτια ζώνη στις ανάγκες επενδυτικών σχεδίων και στη μετατροπή ολόκληρων τμημάτων της ελληνικής υπαίθρου και των νησιών σε παραθεριστικά συγκροτήματα, με δόμηση που αλλοιώνει το φυσικό περιβάλλον, αλλά και μετατρέπει τον τουρισμό από ευκαιρία βιώσιμης ανάπτυξης της περιφέρειας σε μάστιγα.
Η αυξανόμενη ανάγκη σύνδεσης του τουρισμού με τους παραγωγικούς και πολιτιστικούς πόρους των περιοχών
Η πανδημία βέβαια ανέδειξε και το πρόβλημα της μονοκαλλιέργειας στον τουρισμό. Έτσι, άτομα που πέρασαν από τον αγροτικό τομέα στον τουρισμό χωρίς να έχουν εκπαιδευτεί γενικά ή ειδικά στον κλάδο και επωφελούμενοι της ραγδαίας αύξησης της ζήτησης, δεν μπορούν να βρουν άλλη απασχόληση, όταν παρουσιάζεται πρόβλημα στον τουρισμό. Αυτό παρατηρείται ειδικά σε νησιά με μεγάλες τουριστικές επιχειρήσεις όπως η Ζάκυνθος η Ρόδος κ.α. όπου η κρίση στον τουρισμό και η μείωση της απασχόλησης «μεταφράζεται» σε ανεργία και χαμηλά μεροκάματα, αφού δεν υπάρχουν προσόντα για κάποια άλλη απασχόληση.
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ υπογραμμίζουν ότι το βασικό χαρακτηριστικό του τουρισμού είναι το έλλειμμα στο ισοζύγιο αγαθών (16,6 δισ. ευρώ το 2016) και το πλεόνασμα στο ισοζύγιο υπηρεσιών (15.311 δισ. ευρώ το 2016)
Οι τοπικές αρχές οφείλουν να ενθαρρύνουν τις επιχειρήσεις τουρισμού αλλά και τα καταστήματα τροφίμων να προμηθεύονται ένα σημαντικό μέρος των προμηθειών τους από τοπικούς παραγωγούς, για την ενίσχυση των τοπικών οικονομιών.
Οι προτάσεις μας περιλαμβάνουν επίσης εκπαιδευτικά προγράμματα εμπλουτισμού των δεξιοτήτων τους των απασχολούμενων στον τουριστικό τομέα στο πλαίσιο του βιώσιμου τουριστικού μοντέλου ανά περιφέρεια και για να αμβλυνθούν οι τις επιπτώσεις από μία ακόμα μελλοντική κρίση.
Για έναν αειφόρο θαλάσσιο τουρισμό
Η Ελλάδα, διαθέτοντας μεγάλο πλήθος νησιών, έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει στρατηγικό λιμάνι «Γαλάζιας» οικονομικής ανάπτυξης για την Ευρώπη. Σημαντική θέση για τη «Γαλάζια» Ανάπτυξη κατέχει ο αειφόρος θαλάσσιος τουρισμός, ο οποίος αποτελεί κι αναπόσπαστο κομμάτι της οικονομίας στη λεκάνη της Μεσογείου.
Ο θαλάσσιος τουρισμός σαν επιμέρους τομέας της Γαλάζιας Οικονομίας μπορεί να συμβάλει στην αλυσίδα προστιθέμενης αξίας (value chain), ώστε να δημιουργηθούν προϊόντα και υπηρεσίες στον τουρισμό με υψηλή προστιθέμενη αξία. Η αειφορία του θαλάσσιου τουρισμού σχετίζεται με την περιβαλλοντική διαχείριση της θάλασσας και την «πράσινη» διαχείριση των θαλάσσιων δραστηριοτήτων, την ενίσχυση των θαλάσσιων πάρκων και των θαλάσσιων προστατευόμενων περιοχών κ.α.
Για την ανάπτυξη θεματικού και συνδυαστικού τουρισμού
Προτεραιότητα για τους Οικολόγους ΠΡΑΣΙΝΟΥΣ είναι ο σχεδιασμός Ανάπτυξης και Προβολής του θεματικού Εναλλακτικού Τουρισμού στο σύνολο των πολυμορφικών δραστηριοτήτων του και με τους κατάλληλους συνδυασμούς ανά τόπο.
Με βάση τις μορφές θεματικού τουρισμού που ορίζονται ως εξής:
- Τουρισμός υπαίθρου
Με βάση τις επιμέρους οργανωμένες δραστηριότητες αναψυχής που αναπτύσσονται, ο τουρισμός υπαίθρου διακρίνεται σε αγροτουρισμό, οινοτουρισμό, οικοτουρισμό – πράσινο τουρισμό, περιηγητικές διαδρομές – πεζοπορία, γεωτουρισμό και αλιευτικό τουρισμό.
- Αθλητικός τουρισμός
Ο αθλητικός τουρισμός διακρίνεται σε τουρισμό αθλητικών διοργανώσεων και τουρισμό υπαίθριων δραστηριοτήτων αθλητικής αναψυχής περιπέτειας. Ειδικές του μορφές ο Ποδηλατικός τουρισμός και ο Προπονητικός τουρισμός
Θαλάσσιος τουρισμός είναι το σύνολο των οργανωμένων τουριστικών υπηρεσιών και δραστηριοτήτων αναψυχής και ψυχαγωγίας που παρέχονται στο θαλάσσιο χώρο και τις ακτές του τουριστικού προορισμού και αποτελεί μία από τις δυναμικά αναπτυσσόμενες μορφές τουρισμού. Ο θαλάσσιος τουρισμός διακρίνεται ιδίως σε τουρισμό κρουαζιέρας, τουρισμό γιώτινγκ, θαλάσσιες και παράκτιες δραστηριότητες αναψυχής, καταδυτικό τουρισμό αναψυχής.
· Τουρισμός γαστρονομίας
· Θρησκευτικός – προσκυνηματικός τουρισμός
· Συνεδριακός τουρισμός
· Εκπαιδευτικός τουρισμός
· Τουρισμός υγείας
Ο τουρισμός υγείας περιλαμβάνει τον ιατρικό τουρισμό, τον οδοντιατρικό, τον ιαματικό θερμαλιστικό τουρισμό και τον τουρισμό ευεξίας.
Για τον κοινωνικό τουρισμό
Προτείνεται ένας νέος ρόλος για τον κοινωνικό τουρισμό, για το πως δηλαδή και με ποια καινούργια κριτήρια θα μπορούσε να προωθήσει εναλλακτικό και ήπιο -βιώσιμο τουρισμό.
Οι στόχοι που θα πρέπει να επιδιωχθούν είναι:
- Η αποτροπή της δραστικής μείωσης των τουριστών εξωτερικού.
- Η αύξηση των τουριστών εσωτερικού.
- Η μείωση των εισαγωγών που προκαλεί ο τουρισμός και η αύξηση της κατανάλωσης της εγχώριας παραγωγής.
- Η Διατήρηση της ζήτησης για μεταφορές, καταλύματα και στους κλάδους που παράγουν κυρίως καταναλωτικά αγαθά και υπηρεσίες.
Για την υλοποίηση του στόχου της αύξησης τουριστών εσωτερικού οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ πρότειναν από το 2020 να προωθηθεί ο κοινωνικός – ιαματικός τουρισμός με αύξηση της διάρκειας (από 5 ημέρες σε 20-30 ημέρες) με ιδιαίτερη έμφαση στις πληττόμενες τουριστικές περιοχές, και ταυτόχρονα να διευρυνθούν οι κατηγορίες δικαιούχων. Μέχρι σήμερα η δαπάνη αυτή για ΟΑΕΔ και ΟΠΕΚΑ ήταν περί τα 20 εκατ. ευρώ και εκτιμάται ότι θα απαιτηθούν συνολικά περί τα 100-150 εκατ. ευρώ.
Για τις συνθήκες και τις σχέσεις εργασίας, τη στήριξη και την κατάρτιση για σταθερή και ποιοτική απασχόληση
Σε κάθε περίπτωση και σε κάθε μοντέλο βιώσιμου τουρισμού που σχεδιάζεται με βάση την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, κρίσιμο θέμα ειδικά για τους μικρούς νησιωτικούς προορισμούς είναι η διαφύλαξη των θέσεων εργασίας.
Προτείνεται επανακαθορισμός των εργασιακών σχέσεων στους τομείς Τουριστικών και Επισιτιστικών υπηρεσιών, με βάση την Νομιμότητα, την Ισοτιμία και την καταπολέμηση της Αδήλωτης εργασίας καθώς και των «ευέλικτων μορφών εργασίας».
Οι Οικολόγοι ΠΡΑΣΙΝΟΙ προτείνουν να δοθεί έμφαση σε κίνητρα για πιο σταθερή απασχόληση, προωθώντας τη διπλή χρήση τουριστικών εγκαταστάσεων σε ετήσια βάση.
Τα μέτρα προστασίας της υγείας για επισκέπτες, εργαζόμενους αλλά και τους κατοίκους των τουριστικών περιοχών
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έσπευσε να καθορίσει ένα κοινό πλαίσιο για την ασφαλή και σταδιακή αποκατάσταση των τουριστικών δραστηριοτήτων και την ανάπτυξη πρωτοκόλλων υγείας για τα ξενοδοχεία και τα υπόλοιπα καταλύματα, ώστε να προστατευτεί η υγεία των επισκεπτών, των εργαζομένων στις τουριστικές επιχειρήσεις αλλά και του ντόπιου πληθυσμού.
Το πλαίσιο όμως αυτό από μόνο του δεν είναι αρκετό, εφόσον η πανδημία ανέδειξε και τα ελλείμματα στο σύστημα υγείας και περίθαλψης πολλών από τους διάσημους τουριστικούς προορισμούς της χώρας μας, κι ιδιαίτερα στα μικρά τουριστικά νησιά κι αυτό πρέπει να είναι πρωτεύων αίτημα.
Για την προσβασιμότητα του τουρισμού από όλους και με όλους
Σημαντική και αυτή η διάσταση. Με βάση το Νόμο 4582/2018, προσβάσιμος τουρισμός είναι ο τουρισμός που οργανώνεται κατά τρόπο ώστε οι επισκέπτες – τουρίστες ανεξαρτήτως ηλικίας, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και άτομα με ειδικές ανάγκες, να μπορούν να προσεγγίζουν και να χρησιμοποιούν τις υποδομές, τις υπηρεσίες και τα αγαθά που διατίθενται στον τουριστικό προορισμό που επισκέπτονται, αυτόνομα, με ασφάλεια και άνεση.
Σημαντική όμως και η διάσταση της προσβασιμότητας όλων ως εργαζόμενοι ή/και επιχειρηματίες στον τομέα του τουρισμού.
Ειδικότερες διαστάσεις για την προσβασιμότητα,
– ΑΜΕΑ και άλλες κοινωνικές ομάδες
– παιδιά και υπερήλικες
– γυναίκες
Για τη συμμετοχή των νέων στην προοπτική ενός βιώσιμου τουρισμού
Αναδεικνύεται επείγουσα η ανάγκη να δοθούν ευκαιρίες σε νέους να ανακαλύψουν τις εναλλακτικές και βιώσιμες μορφές τουρισμού και να συμβάλλουν στη διαμόρφωση πολιτικών και ειδικών προγραμμάτων για νέους με κίνητρα, ώστε να ενεργοποιηθεί η συμμετοχή τους.
Αναφέρεται ως καλό παράδειγμα αυτό που οργάνωσε τον Αύγουστο του 2020 ο Οργανισμός Τουρισμού του ΟΗΕ στην Ιταλία, το Global Tourism Youth Summit, με διεθνή γεγονότα που αναλύθηκαν και αναπτύχθηκαν από νέους και παιδιά από όλο
[1] Με βάση το Νόμο 4582/2018, Φέρουσα ικανότητα τουρισμού είναι o μέγιστος δυνατός αριθμός τουριστών-επισκεπτών που μπορεί να φιλοξενήσει ένας τουριστικός προορισμός με τις εκάστοτε υφιστάμενες τουριστικές εγκαταστάσεις και υποδομές του, χωρίς να προκαλείται καταστροφή του φυσικού ή δομημένου περιβάλλοντος και υποβάθμιση της ποιότητας των παρεχόμενων τουριστικών υπηρεσιών, διασφαλίζοντας ταυτόχρονα την ικανοποίηση της τοπικής κοινωνίας και των επισκεπτών τουριστών.
